وب سایت رسمی مجمع جهانى تقريب مذاهب اسلامى

توضیحات :

در این پژوهش که در دو جلد تهیه شده است در چهار محور کلیه فعالیت­ها و اقداماتی که توسط برخی از کشورهای اسلامی در مسیر ایجاد وحدت و تقر یب بین مذاهب اسلامی در سده اخیر صورت گرفته و اقدامات فرهنگی اعم از تألیف کتاب، نگارش مقاله، مصاحبه­ها، سخنرا نی­ها و کنفرانس­ها گزارش شده است.

در ابتدای این نوشتار در جلد اول برخی از مؤسسات تقر یبی که در صد سال اخیر تأسیس شده است و فعالیت­های متعددی در زمینه ایجاد وحدت اسلامی و نزدیکی بین مذاهب نسبت به هم انجام داده است معر فی شده و اقدامات مؤسسات در نقد طائفی­گری، قومیت­گرایی، گردهمایی علمای مسلمان اعم از شیعه و اهل سنت در برخی کشورها، مانند مصر، لبنان و ایران، تلاش­های فکری آنان در زمینه ایجاد وحدت اسلامی تشریح شده است.

دراین زمینه نگارنده به فعالیت­های سه مؤسسه مهم، مانند دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه در قاهره، مجمع جها نی تقر یب بین مذاهب اسلامی در تهران و مجمع علمای مسلمین لبنان اشاره نموده است.

در قسمت دوم این نوشتار برخی از وجوه مهم تقریب بین مسلمانان شیعه و اهل سنت در مسائل فقهی، کلامی، سیاسی، تار یخی و اجتماعی و دیدگاه­های علمای شیعه واهل سنت در این زمینه مطرح شده و جنبه­های تقریبی این مسائل تشر یح گردیده است.

در قسمت سوم از این نوشتار برخی از مجلات علمی که جنبه تقریبی داشته­اند معر فی شده که مهم­ترین آنها مجله «مجله رساله الاسلام» در مصر و مجله «رساله التقریب» در ایران است که در صورت مشروح مباحث تقریبی این قبیل از مجلات بیان شده و فعالیت­های نشریات تقر یبی در صد سال اخیر توصیف گردید. نگارنده بسیاری از مقالات مهم مندرج در این دو مجله مذکور را در زمینه­های مختلف فقهی، عقیدتی، سیاسی، تاریخی، فکری و فلسفی را معرفی کرده و برخی از مصاحبه­ها و گفتگوهای تقریبی که اهمیت بیشتری داشته است را نقل کرده است .

در قسمت چهارم از این نوشتار برخی از استراتژی­های تقریبی توسط کشورهای حوزه ایسسکو در سطح ملی و جهانی (جهان اسلام) و فعالیت­های فرهنگی این کشورها معرفی شده و اقدامات برخی از شخصیت­های تأثیرگذار در زمینه تقریب بین مذاهب اسلامی مانند فعالیت­های علامه سید مهدی شمس الدین و استراتژی­ها و سیاست­های مجمع جهانی تقریب بین مذاهب اسلامی و اقدامات مؤسسه فرهنگی و علمی معروف به ایسسکو در زمینه وحدت و تقریب شرح داده شده است. نویسنده همچنین چشم­اندازی از آینده تقریب با توجه به اوضاع کنونی کشورهای اسلامی ارائه نموده ومشکلات و موانع مهم برسر راه تقریب را اعم از مشکلات علمی، فرهنگی و سیاسی را در این باره مطرح کرده است. وی وحدت صفوف مسلمانان را امری ضروری خوانده و مهم­ترین آفت اختلاف بین مسلمانان را قومیت­گرایی، تعصبات دینی و دامن زدن به اختلافات فقهی و کلامی شیعه و اهل سنت عنوان کرده و رشد، حیات و بالندگی جهان اسلام را تنها در سایه وحدت و تقریب بین مذاهب اسلامی دانسته است.