بوسنی و هرزگوین، کشوری واقع در شرق اروپا با جمعیت اکثریت مسلمان است؛ این کشور، در زمستان ۱۳۷۰ش، پس از فروپاشی کشور یوگسلاوی سابق، اعلام استقلال کرد ولی با مخالفت و تهاجم صربها و کرواتها با انگیزه سرکوب مسلمانان و تجزیه بوسنی، مسلمانان این کشور، به مدت ۴ سال مورد نسلکشی قرار گرفتند.
اسلام از طریق جاده ابریشم و توسط بازرگانان ایرانی به این منطقه راهیافته است، اسلام در قرن سوم و چهارم قمری (ده میلادی) در جزیره بالکان وجود داشته است و با حمله عثمانیها به این کشور گسترش یافته است. هنگام ورود عثمانیها به بوسنی، اسماعیلیان در قلعه سیاه ساکن بودند و در دوره عثمانی ساداتی از نسل حسنین (ع) در بوسنی حضور داشتهاند.
آمار دقیقی از جمعیت شیعیان بوسنی در دسترس نیست، پورتال اهلبیت، جمعیت شیعیان را در ۲۰۰۸ میلادی، ۲۳،۴۰۰ تن تخمین زده است، اما مرکز تحقیقات pwe در ۲۰۰۹ م شمار آنان را کمتر از ۱۵،۲۰۰ نفر گزارش کرده است.
شیعیان بوسنی در گراداچات، حسینیهای دارند و مؤسسات ابنسینا و ملاصدرا در سارایوو متعلق به آنان است.
صوفیان این کشور مراسم عاشورا را در تکیه حاجی سینان و تکیه علی فاکواتس در سارایوو برگزار میکنند، محبتورزیهای صوفیان نسبت به اهلبیت در دوره عثمانی، واکنشهایی را از سوی حکومت وقت در پی داشته است.