انتشار پیام روشنگر و صریح شیخ یاسر الدوسری، امام محترم مسجدالحرام، در حمایت بی‌پرده و قاطع از جمهوری اسلامی ایران در برابر تهدیدات رژیم صهیونیستی، نه‌تنها یک موضع‌گیری سیاسی معمولی نیست، بلکه می‌توان آن را نقطه عطفی در تحول گفتمان دینی اهل سنت در قبال تقابل با صهیونیسم جهانی دانست. این پیام، با بیانی خالصانه، دلسوزانه و عاری از تعارفات دیپلماتیک، حامل یک تغییر لحن و نگاه ریشه‌ای در سطح نهاد دینی رسمی در جهان عرب است؛ نهادی که همواره از آن به عنوان مرجعیتی سنتی، محتاط و محافظه‌کار یاد می‌شده است.
در این پیام، سه محور بنیادین به‌وضوح قابل شناسایی است:
ضرورت دفاع فوری و مستقیم از ایران
شیخ یاسر الدوسری با نگاهی فراتر از مرزهای جغرافیایی و فِرَقی، به‌روشنی بر این نکته تأکید دارد که سقوط ایران نه‌تنها برای ملت ایران، بلکه برای مصلحت امت اسلامی و حتی برای امنیت منطقه‌ای و جهانی زیان‌بار است. این جمله که «سقوط ایران به مصلحت هیچکس نیست»، ترجمان نوعی درک ژرف از موقعیت ژئواستراتژیک جمهوری اسلامی ایران در نظام دفاعی امت اسلامی است؛ کشوری که طی دهه‌های اخیر، سنگر اصلی مقاومت در برابر صهیونیسم و پروژه‌های تجزیه‌طلبانه بوده است.
مقایسه صریح با رفتار غرب در حمایت از رژیم صهیونیستی
امام مسجدالحرام با جسارتی بی‌سابقه، خواستار اقدام عملی کشورها در حمایت از ایران شد؛ همانگونه که غرب، در نهایت هماهنگی و وحدت، از رژیم اشغالگر صهیونیستی حمایت می‌کند. این قیاس دقیق، به‌روشنی نشان می‌دهد که ایشان خواستار بازتعریف نسبت امت اسلامی با ایران بر مبنای معیار مقاومت و ایستادگی است، نه بر اساس اختلافات مذهبی یا رقابت‌های ژئوپلیتیکی.
تعبیر نهایی: زوال قریب‌الوقوع رژیم صهیونیستی
اشاره صریح شیخ یاسر به «قسم به خدا که این موجود محو خواهد شد» تنها یک جمله احساسی نیست، بلکه نشانه‌ای از یک یقین دینی است که مبتنی بر فهم عمیق از وعده‌های الهی، منطق تاریخ و روند تحولات میدانی مقاومت در منطقه شکل گرفته است. این موضع‌گیری، آن هم از سوی یکی از امامان رسمی حرمین شریفین، بیانگر آن است که حتی در بالاترین سطوح نهاد دینی اهل سنت عربستان، جهت‌گیری جدیدی در برابر رژیم صهیونیستی و در همبستگی با جبهه مقاومت در حال شکل‌گیری است.
فراتر از یک پیام، نزدیک‌تر به یک راهبرد مشترک
پیام شیخ یاسر الدوسری، تنها یک موضع‌گیری عاطفی یا شخصی نیست. این پیام را باید در چارچوب تحولات درونی دنیای اسلام، بازنگری نهادهای سنتی، و چرخش گفتمان رسمی عربستان سعودی نسبت به محور مقاومت تحلیل کرد. این تحول، اگر با استقبال عالمان، اندیشمندان و فعالان حوزه تقریب مذاهب همراه شود، می‌تواند به زمینه‌ای نو برای تحقق واقعی وحدت اسلامی بدل گردد؛ وحدتی نه فقط بر بستر همایش‌ها و کنفرانس‌ها، بلکه در میدان‌های واقعی و در هنگامه آزمون‌های سخت.
بی‌تردید، شایسته است که پژوهشگران حوزه تقریب، اندیشمندان دانشگاهی، و نهادهای التقاطی جهان اسلام با نگاهی مسئولانه، از چنین پیام‌هایی استقبال کنند، آن را در چارچوب دقیق فکری و تاریخی تحلیل نمایند و با تقویت آن، به شکل‌گیری یک گفتمان نوین وحدت‌محور کمک کنند؛ گفتمانی که فراتر از تعارفات سنتی، به همبستگی واقعی در برابر تهدیدهای مشترک می‌انجامد.
امید علی پور
سردبیر سایت های مجمع جهانی تقریب
ارسال نظر